Droesem

 

Je te laten zakken in dit houvastloze,

dit adembenemende ijle nietser niets,

in de verkramping van geboorte;

een oude nieuwe persing.

 

Ieder geperste druif maakt vrijer,

het ontwrongen sap, levensrijker.

Het schramele dat overblijft,

een herinnering aan oude schil,

oud harnas geperst in weeromstuit.

 

Maar ach wat zijn er velen veel,

ieder met ander smaak en doorzicht.

Het is een barre tocht en veel ontbering

om stap voor stap geboren te worden.

 

Opdat deze fles weer gevuld wordt,

en haar geschonken smaak vrij geeft;

Dat doorleefde diep robijnen levensrood,

haar wederom ontwrongen van levensdood.

 

20110802