Gekte

Mijn afstand tot Jou is een maat van gekte.
Ver weg heb ik Je geplaatst, in ijle ruimte.
Zo gek als een deur, een gesloten deur.
Die deur te openen en je ontmoeten.

In die ijle ruimte mij te begeven,
Door slot en deur heen, naar binnen.
Daar waar nog immer die film draait,
vooral s?nachts in schaduw?donker.

Ach vergeef me mn liefste, mijn bloed,
het is uit onbegrip en jeugdigheid,
vergeef me mn liefste, mijn bloed,
hier ben ik op die drempel?

Ik zelf ben gek en heb je toen verlaten.
Jij was en bent immer daar verbleven,
Je trouw kostbaar hoger dan al ik ken?
Jouw wezens? trouw meer dan ik ben?

(1e)