Berooid- en werkeloos

 

Alles neem Je me af,

al mijn houvasten,

al mijn ideeën over

Hoe en wat.

 

Als vanzelf verschuift

mijn aandacht van

buiten naar binnen.

Alles van waarde verdampt,

waardeloos wordt voller.

 

Dat onbenoembare leven

krijgt meer ruimte en

alle ruimte die ik inlever,

levert me meer op.

 

Die andere ruimte,

innerlijke rust, eigen,

prettig zinloos en

luisterend en diep.

 

Tegelijk bang te vallen.

 

20 03 2014