Deze Beker

Deze beker afgevuld door
het leven tot noch toe,
overvol en overlopend.
Ik ben bang van dit alles
bang van vergeweldigd niets.
De hals heb ik vernauwd
en ben in de kop gaan wonen.
Pas als ik de bloedrode wijn
hier uit tot de laatste druppel
heb opgedronken.
Pas als ie helemaal
volgemaakt is, vol leeg,
dan pas zinkt deze
in de levensoceaan
en ben ik mij zelf,
mijn geliefde en
leef niet langer in deze cup.
Deze beker niet meer bestaand,
transparant en overvol en
overlopend met levens water.