Het is tijd, m’n lief,

Het is tijd om naar huis te gaan;
Het leven heeft mijn liefde opgebruikt;
mijn levensboom stelselmatig afgekloven,
tot scherp afgekauwd stukje potlood.

Het is tijd om naar huis te gaan.
Hier is alles geleegd en daarmee klaar,
er is niets dan ook meer overgebleven;
grote ongewenste zee van niet bestaan.

Het is tijd om naar huis te gaan.
Dit alles is niets van waarde gebleken,
er is niets dan ook meer overgebleven,
in midden die diepe trog van niets.

Het is tijd om thuis te komen,
terug door dit weer alles heen,
door dit alles heen, weer terug,
terug van hoe ooit kwam en was
en misschien zelfs daarveelvoor.

20110526 (chronos en kairos)