Lichter,

 

Ik vrees deze onderdompeling van verstikkend water.

Ik vrees deze verbranding door dat vuur.

Ik voel het sissen en smeulen door je woorden.

 

Bang om wat ik vasthouw te verliezen,

als een Farao zijn domeinen.

Ik zelf ben, die is uit bevroren water.

 

De warmte van je woorden doen mij smelten;

nu nog drijf ik alleen om te verzinken;

alsmaar kleiner en lichter.

 

Ach, steek mij in vuur en vlam,

smelt weg mijn bevroren water,

laat mij zinken en verloren gaan.

 

Uitverkoren?, ik weet het niet;

Het is gewoon onvermijdelijk,

altijd maar ligter en lichter;

het is “ik” die meer mag aanbidden.

 

28 04 2014

 

Rumi, Masnevi Dl2 blz 119: Wanneer de mens Licht ontvangt van God, aanbidden de Engelen hem, omdat de Schepper hem heeft uitverkoren,