Mijn schaduw,

Op mijn ziekbed leg ik mij neder,
als op een fakirbed leg ik mij,
het blijkt een bed van rozen,
geur verzacht mij liefdevol.

In de hoek is mijn geliefde
Hem die ik zo angstig gehaat heb,
in donker verscholen te wachten,
in angst mij meer te kwellen.

Een kroon Op mijn hoofd,
doornen veranderen in licht,
mijn liefste kom tot mij,
dring in mij en neem mij.

Geduldig wacht je in dit duister,
Je bent anders dan ik dacht,
Je bent zachter, liefdevoller,
en je geeft alles om mij.

In dit wachten verblijf ik de dag,
niet uit moeten, maar uit laten,
gewoon bij je aanwezigheid te zijn.
In je aanwezigheid komt later,
als ik geleerd heb je lief te hebben.

Voor nu ben je mijn jas,
in deze koude wintertijd.
Is dat OK mn lief?
Ja hoor, wat je wilt,
wat jij nodig hebt.