Perfecte mens

 

Perfectie is een maat van buigen;

buigen naar dat innerlijke dat is.

Ik zit er vaak net naast, mijn naaste.

 

Als je drinkt of rookt, of anders,

om maar niet te voelen,

goed nieuws!, omdat je actief

bestrijd dat wat toch voelt.

Iedereen heeft dat ‘Alast’, eronder,

die perfectie hoe het echt is.

In ieder is perfectie aanwezig.

 

Hoe je dan perfect wordt?

Ach, slechts een maat van buigen,

naar die, die liefde die al was.

Je levensonrust is die maat!

 

Wij allemaal zitten ernaast,

jij net zoveel als ik.

Ik heb besloten iedere dag weer,

om daarnaast te wonen in liefde.

 

Ik rook nog en anders, weet het,

sluiers om niet te weten!

Ik zelf zal nooit perfect zijn;

ik zelf ben altijd imperfect,

maar iemand naast mij wel.

 

In flarden ben ik perfect;

wanneer ik bij Jou ben en

Je me Je aandacht terug schenkt.

Stap voor stap buig ik,

steeds dieper, steeds verder.

 

Mijn aandacht en alles gericht,

meer en meer op die Liefde,

opdat ik liever mag worden,

veel kleinder en Jij mij wederom omvat.

 

06 06 2014 Al Ghazzali “Redder uit de dwaling”