Vergeten

Mijn oogappel, ben je vergeten hoe mooi je bent?

Laat me je helpen; je te herinneren van die mooie droom;

Van klaterende watervallen, regenbogen en zonnige morgens;

Van leven zo mooi als ooit geweest…

Je bent jezelf vergeten en verloren in de wereld.

Laat me je zacht ontroeren, zodat je weer weet wie je bent.

Je bent uit liefde en louter schoonheid geboren;

Dat je weer te herinneren doet die harde schil zacht verdampen.

Keer terug mijn oogappel, zonder jou wordt het niets,

Sta eens stil en laat je verwarmen, draai je om en ga op weg.

De zon in je rug zodat de schaduwen je niet verwarren…

Je bent nog niet sterk genoeg om in je zon te kijken..

Kom al ben je duizenden keren gevlucht;

Ik begrijp het en ga met je mee.

20111129