Vergeten

Niet vergeten en altijd kwijt,
ben ik jou, dertig jaren,
als de dag van gisteren.
Die ene strohalm van jou
vastgegrepen en begrepen.
Een vaag zwartwit kiekje
is altijd beter dan niets.
Mijn levensboek openslaande,
jou daarin weer tegen te komen,
maar meer nog de liefde
die eens was erin terug.
Nu pas kan ik je loslaten
en zeggen: ik heb zielsveel
van je gehouden.
Dank voor jou
en die liefde.

Vergeten

Ik ben vergeten
Als in illusie
Van hoe is,
Hart Verloren.

Ik was vergeten,
Als in coma
Van hoe slapend
weggedroezeld.

Ik was vergeten,
Als in schrik
Van hoe leven
Echt zou zijn.

Ik was vergeten,
van hoe ooit
als wie was,
Ik diep zelve?

Vergeten,
Verloren,
Gevonden.